Цень Волі
I ў пячоры на сцяне
Хацеў акрэсліцца й дрыжэў азябла.
Агонь няволі тлеў у зяпе д'ябла.
Гнеў ласкавеў яшчэ пры Перуне.
Цень Волі
Крылы птушак прымяраў,
Каб асланіць бег часу несупынны.
I горы гора прагіналі спіны.
I хворы змрок паціху паміраў.
Цень Волі
Днеў і запрашаў святло
Даверыць людству
Позірк свой і подзіў.
Дзень Волі
Рос як пасынак стагоддзяў,
Каб на зямлі
Жыццю цяплей было...